Θέλουμε σχολεία με μαθητές-στρατιώτες;

Γιατί η φασαρία για τις παρελάσεις;

Με αφορμή τις μαθητικές παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου, διατυπώνει τις απόψεις της η Γιαγκώ Μαυροκωνσταντή.
Δεν μπορω να καταλαβω γιατί γίνεται τόση φασαρία για τις μαθητικές παρελάσεις.
Προς τι όλος αυτος ο γελοίος ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων;
Το πιο σημαντικό για ένα σχολείο της δημόσιας εκπαίδευσης στην Κύπρο, είναι να διακριθεί στην παρέλαση και να πάει στην Ελλάδα;
Αυτοί είναι οι στόχοι μας;
Να βλεπουμε τους μαθητές να περπατούν με στρατιωτικό βήμα;
Να τους καμαρώνουμε που για λίγα λεπτά στην παρέλαση είναι απόλυτα πειθαρχημένοι ;
Ή να είμαστε περήφανοι που βλέπουμε τους μαθητές να παρελαύνουν, ντυμένοι στην τρίχα, χωρίς όμως να ξέρουν τι γιορτάζουμε; Αυτό θέλουμε;
Θέλουμε σχολεία απολύτως επικεντρωμένα στην εξωτερική εμφάνιση;
Σχολεία τα οποία ξεχωρίζουν τους 'καλούς' και τους ψηλούς;
Θέλουμε σχολεία με μαθητές-στρατιώτες;
Και διερωτούμαι. Είναι σωστές αυτές οι διακρίσεις που γίνονται; Είναι απαρραίτητη η (απαράδεκτη) πίεση που ασκείται στους μαθητές για να πετύχουν το βήμα; Μήπως θα ήταν καλύτερα εάν επικεντρωνόμασταν σε άλλες αξίες παρά στο περπάτημα και στην εμφάνιση; Μήπως θα ήταν πιο χρήσιμο εάν οι μαθητές ήξεραν ιστορία παρά το στρατιωτικό βήμα; Δεν ξέρω,διερωτούμαι...
Υ.Γ ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων είναι πραγματικά γελοίος, ειδικά όταν καθηγήτρια άλλου σχολείου κάνει παρατήρηση σε μαθητές του δικού σου σχολείου για να αλλάξουν βήμα. Γιατί άραγε;

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ: 17614
Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2008