ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Το περιοδικό ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ και οι εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ
σας προσκαλούν στην επιμορφωτική συνάντηση για τη Διδασκαλία της Ιστορίας με τίτλο:
«Ενάντια στην αντίληψη για "ειδική" ιστορία»
Τα βιβλία ιστορίας για το γυμνάσιο του Προγράμματος Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων
Θα μιλήσουν για τους στόχους, το περιεχόμενο και τη δομή των βιβλίων και θα παρουσιάσουν προτάσεις για τη διδακτική αξιοποίησή τους :
· Η Έφη Αβδελά, Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
· Ο Τριαντάφυλλος Πετρίδης, εκπαιδευτικός-μέλος της συγγραφικής ομάδας
Θα ακολουθήσει συζήτηση με βάση τις εισηγήσεις για τη διδασκαλία της Ιστορίας στην εκπαίδευση
· Την εκδήλωση θα συντονίσει: ο Βασίλης Τσάφος, Λέκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γενικός Γραμματέας της ΝΕΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα, 30-11-2009, ώρα 18.30 στο βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗ, Ακαδημίας 65,Αθήνα.
Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009
Η δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση να τροφοδοτεί μια ιδιωτική ...
Οι πηγές της κακοδαιμονίας
Tου Θανου Bερεμη* Καθημερινή
... το φαινόμενο της αγκύλωσης που κατατρύχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ο Αλέξης Δημαράς μιλάει για την «ψύχωση της αντικειμενικότητας» που χαρακτηρίζει τις εξετάσεις ώστε να μην υπεισέρχεται η πιθανότητα να διαπράττονται λαθροχειρίες. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο ο παπαγαλισμός θριαμβεύει στη διδακτέα ύλη και απαιτείται στη συνέχεια από τους εξεταζόμενους. Η έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες καταδικάζει έναν λαό σε σταδιακή νοητική παρακμή. Η εκπαίδευση που χτίζεται πάνω σε αναχρονιστικά στερεότυπα, και φοβάται να πειραματιστεί ή να αφήσει ελεύθερη τη φαντασία, καθηλώνεται στη στεγνή απομνημόνευση πληροφοριών. Τα φροντιστήρια, τουλάχιστον για την ύλη των ανθρωπιστικών σπουδών, αναπαράγουν ακριβώς μια διδασκαλία που δεν σηκώνει διαφορετικές ερμηνείες και αυτοσχεδιασμούς. Τα θέματα στα οποία εκτίθενται οι σπουδαστές είναι του τυφλοσούρτη που διευκολύνει μόνο τους διορθωτές. Η δημιουργικότητα αποθαρρύνεται και αμείβεται η απομνημόνευση των διδακτέων θεμάτων, ακόμα και στην Εκθεση Ιδεών.
Σταδιακά το Λύκειο εγκαταλείπεται από τους μαθητές, οι οποίοι αναζητούν εγκυρότερους προγυμναστές για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δημιουργήθηκε έτσι μια παράπλευρη εκπαίδευση στα φροντιστήρια, η οποία δεν αναπληρώνει μεν τις χαμένες βασικές γνώσεις του Λυκείου, αλλά ασκεί τους υποψήφιους σε δεξιότητες συμβατές με τις απαιτήσεις των εισαγωγικών. Στο απορφανισμένο από μαθητές Λύκειο οι καθηγητές διαθέτουν όλο και περισσότερο χρόνο για εξωσχολικές απασχολήσεις, ενώ η βαθμολογία ακολουθεί μια ανοδική πληθωριστική πορεία. Είναι περιττό να επισημάνουμε ότι η βαθμολογία αυτή δεν αποτελεί τεκμήριο για τις πραγματικές επιδόσεις των μαθητών στο Λύκειο και έτσι δυστυχώς δεν είναι δυνατό να αποτελέσει κριτήριο για την εισαγωγή σε πανεπιστημιακές σχολές υψηλής ζήτησης.
Πρόκειται για μια μοναδική ελληνική ευρεσιτεχνία: Η δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση να τροφοδοτεί μια ιδιωτική, με όλες τις σχετικές οικονομικές επιβαρύνσεις, αλλά και την υποχρέωση να παρακολουθεί τους δεσμευτικούς δημόσιους κανόνες.
Είναι πλέον φανερό ότι η προσθήκη διευκολύνσεων στο υπάρχον σύστημα, όπως οι πολλαπλές εξεταστικές ευκαιρίες για τους αγχωμένους εξεταζόμενους (πολλαπλασιάζοντας έτσι και τις περιόδους του άγχους) ή ο συνυπολογισμός των βαθμών του Λυκείου στα κριτήρια της εισαγωγής στη γη της επαγγελίας των ΑΕΙ, ουδεμία λύση προσφέρει στο πρόβλημά μας.
...
Tου Θανου Bερεμη* Καθημερινή
... το φαινόμενο της αγκύλωσης που κατατρύχει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Ο Αλέξης Δημαράς μιλάει για την «ψύχωση της αντικειμενικότητας» που χαρακτηρίζει τις εξετάσεις ώστε να μην υπεισέρχεται η πιθανότητα να διαπράττονται λαθροχειρίες. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο ο παπαγαλισμός θριαμβεύει στη διδακτέα ύλη και απαιτείται στη συνέχεια από τους εξεταζόμενους. Η έλλειψη αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες καταδικάζει έναν λαό σε σταδιακή νοητική παρακμή. Η εκπαίδευση που χτίζεται πάνω σε αναχρονιστικά στερεότυπα, και φοβάται να πειραματιστεί ή να αφήσει ελεύθερη τη φαντασία, καθηλώνεται στη στεγνή απομνημόνευση πληροφοριών. Τα φροντιστήρια, τουλάχιστον για την ύλη των ανθρωπιστικών σπουδών, αναπαράγουν ακριβώς μια διδασκαλία που δεν σηκώνει διαφορετικές ερμηνείες και αυτοσχεδιασμούς. Τα θέματα στα οποία εκτίθενται οι σπουδαστές είναι του τυφλοσούρτη που διευκολύνει μόνο τους διορθωτές. Η δημιουργικότητα αποθαρρύνεται και αμείβεται η απομνημόνευση των διδακτέων θεμάτων, ακόμα και στην Εκθεση Ιδεών.
Σταδιακά το Λύκειο εγκαταλείπεται από τους μαθητές, οι οποίοι αναζητούν εγκυρότερους προγυμναστές για τις εισαγωγικές εξετάσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Δημιουργήθηκε έτσι μια παράπλευρη εκπαίδευση στα φροντιστήρια, η οποία δεν αναπληρώνει μεν τις χαμένες βασικές γνώσεις του Λυκείου, αλλά ασκεί τους υποψήφιους σε δεξιότητες συμβατές με τις απαιτήσεις των εισαγωγικών. Στο απορφανισμένο από μαθητές Λύκειο οι καθηγητές διαθέτουν όλο και περισσότερο χρόνο για εξωσχολικές απασχολήσεις, ενώ η βαθμολογία ακολουθεί μια ανοδική πληθωριστική πορεία. Είναι περιττό να επισημάνουμε ότι η βαθμολογία αυτή δεν αποτελεί τεκμήριο για τις πραγματικές επιδόσεις των μαθητών στο Λύκειο και έτσι δυστυχώς δεν είναι δυνατό να αποτελέσει κριτήριο για την εισαγωγή σε πανεπιστημιακές σχολές υψηλής ζήτησης.
Πρόκειται για μια μοναδική ελληνική ευρεσιτεχνία: Η δημόσια δευτεροβάθμια εκπαίδευση να τροφοδοτεί μια ιδιωτική, με όλες τις σχετικές οικονομικές επιβαρύνσεις, αλλά και την υποχρέωση να παρακολουθεί τους δεσμευτικούς δημόσιους κανόνες.
Είναι πλέον φανερό ότι η προσθήκη διευκολύνσεων στο υπάρχον σύστημα, όπως οι πολλαπλές εξεταστικές ευκαιρίες για τους αγχωμένους εξεταζόμενους (πολλαπλασιάζοντας έτσι και τις περιόδους του άγχους) ή ο συνυπολογισμός των βαθμών του Λυκείου στα κριτήρια της εισαγωγής στη γη της επαγγελίας των ΑΕΙ, ουδεμία λύση προσφέρει στο πρόβλημά μας.
...
... Ασχετο (;) www.oecd.org/edu/eag2009
Η Ελλάδα σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ Education at a Glance ( Σεπτέμβριος 2009) έχει την πρωτιά στην αναλογία εκπαιδευτικών-μαθητών.
Συγκεκριμένα ανά 1000 μαθητές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντιστοιχούν 117, 4 εκπαιδευτικοί για την Ελλάδα, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ είναι 76,4 , δηλαδή περίπου ένας εκπαιδευτικός ανά εννέα μαθητές. Κι όμως και φέτος τα κενά στα σχολεία της χώρας ήταν πολλά και οι χαμένες διδακτικές ώρες χιλιάδες.
Eντούτοις ένας αριθμός εκπαιδευτικών, που αγγίζει τις 10.000,(σύμφωνα με δηλώσεις της υπουργού) βρίσκεται αποσπασμένος σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου, από την κεντρική υπηρεσία του Υπουργείου και τις περιφερειακές διευθύνσεις ως τις κατά τόπους Ιερές Μητροπόλεις!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
