«Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες».

«Η τέχνη και η επιστήμη, η έρευνα και η διδασκαλία είναι ελεύθερες».
Αυτό ορίζει η πρώτη παράγραφος του άρθρου 16 του (ελληνικού)Συντάγματός μας.
Κάποιοι όμως φαίνεται πως το αμφισβητούν.Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική προσπάθεια από πολιτικούς φορείς του ακροδεξιού και εθνικιστικού χώρου και από συγκεκριμένα μέσα ενημέρωσης να ελεγχθούν επιστήμονες και πανεπιστημιακοί δάσκαλοι για τις απόψεις τους ή για το αντικείμενο της έρευνάς τους. Καταγγέλλονται όσοι δεν ευθυγραμμίζονται με τις θέσεις ενός μετώπου αυτόκλητων υπερασπιστών της “εθνικής ορθότητος”.
Διαβάλλονται όσοι ασχολούνται με μια απαλλαγμένη από προκαταλήψεις επιστημονική έρευνα των μειονοτικών ομάδων και γλωσσών. Πλέον, επιχειρείται ακόμα και ο εξοστρακισμός τους από τα Πανεπιστήμια. Και δυστυχώς οι καταγγελίες αυτές ενίοτε βρίσκουν ανταπόκριση σε όσους προτάσσουν το πολιτικό όφελος σε βάρος της ακαδημαϊκής ελευθερίας.
Δεν αναφερόμαστε βεβαίως στη θεμιτή επιστημονική κριτική, αλλά στη στοχοποίηση δια του τύπου και στην πολιτική πίεση. Θεωρούμε αδιανόητο να υπάρχουν απόπειρες λογοκρισίας και εκφοβισμού στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.Είναι γνωστό από την ιστορία πού οδήγησαν τέτοια φαινόμενα όταν υποτιμήθηκαν ή όταν θεωρήθηκε ότι αγγίζουν μόνο μειοψηφίες.Με αυτή την ανακοίνωση δηλώνουμε αλληλέγγυοι στους συναδέλφους που δυσφημούνται για τις επιστημονικές τους θέσεις και καλούμε την ακαδημαϊκή κοινότητα να αντιδράσει.
Αν κάποιοι υπονομεύουν το συμφέρον της χώρας είναι αυτοί που μάχονται την ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα. Όσοι θέλουν τους πολίτες, όχι ενεργούς και σκεπτόμενους, αλλά καθηλωμένους σε φοβικά στερεότυπα και προκαταλήψεις. Όσοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τον κριτικό και τεκμηριωμένο λόγο.
Υπενθυμίζουμε ότι το τελευταίο άρθρο του Συντάγματος εξακολουθεί να ορίζει πως «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων». Εδώ κρίνεται ο συνταγματικός πατριωτισμός όλων μας: στην υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, εκ των οποίων θεμελιώδεις είναι η ελευθερία του λόγου και η ανεξαρτησία της έρευνας και της πανεπιστημιακής διδασκαλίας.

Εκ μέρους των μελών του Κέντρου Ερευνών Μειονοτικών Ομάδων (ΚΕΜΟ),
Η γραμματεία

www.kemo.gr
8 Ιουλίου 2009

κάτι συναφές :
Εισβολή ακροδεξιών σε παρουσίαση ελληνο-μακεδονικού λεξικού
http://www.tvxs.gr/v13166

Υπό διωγμό η ιστορική σκέψη στη σύγχρονη Ελλάδα

"Ο κ. Κόκκινος αποτελεί άλλη μια περίπτωση καθη-
γητή που με ιδιαίτερο ζήλο απεργάζεται απόψεις με
αντικείμενο την άνευ όρων παράδοση της ελληνικής
Ιστορίας σε μια παγκοσμιοποιημένη και πιο «στρογγυ-
λή» -χωρίς αιχμές- εκδοχή των γεγονότων." ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ΚΥΡΙΑΚH 5 IOYΛIOY 2009

Ο καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου Γιώργος Κόκκινος
υφίσταται αυτές τις μέρες πραγματικό διωγμό από το ΛΑΟΣ δια του βουλευτή του Άδωνη Γεωργιάδη και από την εφημερίδα και του Θέμου Αναστασιάδη "Πρώτο Θέμα". Μάλιστα, ζητούν την απόλυσή του για όσα ανέφερε ή "ανέφερε" σε φοιτητές του εν ώρα παραδόσεως!

Ποιος είναι ο καθηγητής Ιστορίας Γιώργος Κόκκινος;

Θυμάται κανείς το βιβλίο Ιστορίας της Γ Λυκείου του 2002 που δεν έφτασε ποτέ στα σχολεία και τελικά πολτοποιήθηκε; Mέλος της συγγραφικής ομάδας αυτού του βιβλίου ήταν και ο Γιώργος Κόκκινος.
Ας θυμηθούμε αποσπάσματα του βιβλίου αλλά και ποιοι αντέδρασαν εντονότερα:

Στη σελίδα 225 το βιβλίο αναφέρει: «Την εποχή που ο Τρίτος Κόσμος συγκλονιζόταν από ριζοσπαστικά αντιαποικιακά κινήματα, που έδιναν προτεραιότητα όχι μόνο στην εθνική απελευθέρωση αλλά και στην κοινωνική πρόοδο, στην Κύπρο η ΕΟΚΑ του στρατηγού Γρίβα πρόβαλε έναν κοινωνικά υπερσυντηρητικό εθνικισμό».

Την επανεξέταση του περιεχομένου του βιβλίου της Νεότερης Παγκόσμιας Ιστορίας, έκδοσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας, ζήτησε ο υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού, Ουράνιος Ιωαννίδης επειδή «έχει μια προσέγγιση για το Κυπριακό που είναι διαφορετική από εκείνη που μέχρι τώρα είχαν τα ελληνικά βιβλία». (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/04/2002)
και λίγο παρακάτω: " Απαράδεκτες, εμπαθείς και ανιστόρητες χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή του ο ΔΗΣΥ τις αναφορές όχι μόνο στην εθνική απελευθέρωση, αλλά και στην κοινωνική πρόοδο, «η ΕΟΚΑ του στρατηγού Γρίβα πρόβαλε έναν κοινωνικά υπερσυντηρητικό εθνικισμό». Ενώ και η Κίνηση Καθηγητών «Αλλαγή» εκφράζει την αγανάκτησή της «για τις ανιστόρητες, προσβλητικές και απαράδεκτες αναφορές του βιβλίου αυτού για τον εθνικοαπελευθερωτικό και αντιαποικιακό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959»."

Και ο μη ο εξαιρετέος βουλευτής της Ν.Δ. Αλέξανδρος Λυκουρέζος απεύθυνε ερώτηση προς τους υπουργούς Παιδείας και Εξωτερικών. Αφού τονίζει ότι «είναι σοβαρό ατόπημα και αποτελεί προκλητική κακοποίηση της ιστορικής αλήθειας η αναφορά στον πρώτο ένοπλο αντιαποικιακό απελευθερωτικό αγώνα», ερωτά αν υπάρχει πρόθεση να διορθωθεί το περιεχόμενο του βιβλίου, το οποίο τελικά ουδέποτε έφθασε στην Κύπρο, δεν διδάχτηκε στην Ελλάδα και τελικά ανακυκλώθηκε πριν επτά χρόνια το 2002.

Συνεχίζεται