Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

2009 Γερμανία: Ένας έφηβος στους επτά (14,4%) δηλώνει σφόδρα ρατσιστής. ;;Στην Κύπρο;;




Πολλοί γερμανοί έφηβοι δηλώνουν ρατσιστές, κάνουν χρήση ναρκωτικών και είναι εξαρτημένοι από τα βιντεοπαιχνίδια στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, σύμφωνα με ευρεία έρευνα που έγινε για τους νέους και τη βία.

Ένας έφηβος στους επτά (14,4%) δηλώνει σφόδρα ρατσιστής και το 29,7% από αυτούς κρίνει ότι "υπάρχουν υπερβολικά πολλοί ξένοι στη Γερμανία", σύμφωνα με την έρευνα του Ινστιτούτου Ερευνών και Εγκληματολογίας (KFN) του Ανόβερο, στη βόρεια Γερμανία.

Επίσης ποσοστό περίπου 4,3% των εφήβων εκφράζει έντονο αντισημιτισμό, ενώ ποσοστό 4,9% λέει ότι ανήκει σε ομάδα της ακροδεξιάς.

Η έρευνα, η οποία έγινε σε δείγμα συνολικά 44.610 εφήβων ηλικίας 15 ετών σε διάφορες περιοχές της Γερμανίας, έφερε επίσης στο φως εντυπωσιακά στοιχεία όσον αφορά τα βιντεοπαιγχίδια στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.

Μόνον το 4,3% των κοριτσιών, αλλά το 15,8% των αγοριών παρουσιάζει συμπεριφορά εξάρτησης από τα βιντεοπαιχνίδια και το Ίντερνετ, καθώς περνάει περισσότερες από 4,5 ώρες ημερησίως μπροστά σε έναν υπολογιστή.

Τρομοκρατημένος" δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από τα στοιχεία αυτά, τα οποία παρουσιάστηκαν σε συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, έξι ημέρες μετά το μακελειό στη Γερμανία από έφηβο λάτρη των βιντεοπαιχνιδιών.

"Τα στοιχεία αυτά είναι τόσο υψηλά που μας δίνουν έναν καλό λόγο για να εντείνουμε τις προσπάθειές μας" στον αγώνα κατά της ακροδεξιάς, πρόσθεσε ο Σόιμπλε.

Επίσης όσον αφορά τα οινοπνευματώδη ποτά και τα ναρκωτικά, περισσότεροι από το ένα πέμπτο των εφήβων καταναλώνουν αλκοολούχα ποτά τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, ενώ το 14,3% έχει ήδη κάνει χρήση κάνναβης και το 4% σκληρών ναρκωτικών τύπου LSD ή κοκαΐνης".

Σημειώνεται ότι τα αποτελέσματα της έρευνας αναμένονταν με μεγάλο ενδιαφέρον στη Γερμανία, όπου η συζήτηση γύρω από τα βιντεοπαιχνίδια και τη βία των εφήβων έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις μετά το φόνο την περασμένη Τετάρτη 15 ανθρώπων από έναν 17χρονο που στη συνέχεια αυτοκτόνησε.

www.skai.gr " Ρατσιστές οι γερμανοί έφηβοι" 17/03/2009

Όταν το δικαίωμα ερώτησης γίνεται αντικείμενο καπηλείας …

(Αφιερωμένο σε όσους, όψιμα κι υποκριτικά, ανησυχούν για την εκπαίδευση των παιδιών μας.)
Το δικαίωμα των νέων παιδιών στα σχολεία, των μαθητών μας, να υποβάλουν ερωτήσεις ως μέσο αναζήτησης απαντήσεων στη διαδικασία μάθησης για οποιοδήποτε θέμα τους αφορά, συχνά απαξιώνεται και λοιδορείται από αυτούς που πάντα κρίνουν τους άλλους, ακόμα και τους μαθητές, με τα δικά τους ιδιοτελή δεδομένα και κριτήρια.
Όταν τα ίδια αυτά άτομα κρύβονται πίσω από «θέσεις» σε οργανώσεις και φορείς, υποβάλουν ερωτήματα για θέματα που είτε εκ της «θέσης» τους θα όφειλαν να γνωρίζουν, είτε επειδή πολλάκις τους έχουν διευκρινιστεί, καθόλου δεν ισχύει το ίδιο. Δηλαδή το φυσιολογικό ερώτημα των μαθητών αμφισβητείται ενώ το δικό τους ψεύτικο και ιδιοτελές ερώτημα όταν αγνοείται, παρουσιάζεται ως αδυναμία απάντησης, απαξίωση και έλλειψη «συναίνεσης».
Επειδή όλα αυτά αφορούν «ερωτήματα» που δημοσιεύτηκαν σχετικά με την προσπάθεια αναμόρφωσης των αναλυτικών προγραμμάτων, μια διαδικασία που λόγω ακριβώς της διαχείρισης της ως δημόσιο εγχείρημα, έχει αγκαλιαστεί τόσο από εκπαιδευτικούς όσο και από γονείς, τότε φυσιολογικά αυτά τα ερωτήματα μπορούν να απαντηθούν μόνο αντιστρέφοντας τα:
Ερωτώ λοιπόν, πότε προηγούμενα και σε ποια μεταρρύθμιση, έχει χρησιμοποιηθεί τόσο μεγάλος αριθμός μάχιμων εκπαιδευτικών που αποδέχτηκε να εργαστεί εθελοντικά και σε ελεύθερο χρόνο (που για κανένα μάχιμο εκπαιδευτικό δεν είναι ελεύθερος φυσικά);
Πότε η πολιτική βούληση για συναίνεση έγινε πράξη ώστε να εκπροσωπούνται τόσο σε επίπεδο συντονιστών (πανεπιστημιακοί) όσο και σε επίπεδο μάχιμων εκπαιδευτικών άτομα από όλο το πολιτικό φάσμα; Αλήθεια πόσοι θυμούνται την υιοθέτηση σε μια νύχτα από τον τότε Υπουργό Παιδείας του ενιαίου λυκείου; Πόσοι και ποιοι μάχιμοι εκπαιδευτικοί συμμετείχαν στην προσπάθεια αλλαγής του «αναλυτικού προγράμματος» της Γ’ λυκείου (ήταν μια διαδικασία προσθαφαίρεσης ύλης) το 2003; Ποιος μπορεί να μπορεί να σταθεί χωρίς ενοχές μπροστά σε γονείς και να εξηγήσει το έργο εκείνων των επιτροπών;
Πότε προηγουμένως έχουν γίνει τόσες πολλές συναντήσεις και διαλέξεις με πολιτικά κόμματα, εκπαιδευτικές οργανώσεις, οργανώσεις γονέων, εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς και παρατάξεις εκπαιδευτικών για να εξηγηθεί το κάθε στάδιο προβληματισμού της επιτροπής αναμόρφωσης αναλυτικών προγραμμάτων;
Πότε προηγουμένως η όλη διαδικασία αγκαλιάστηκε με τόσο ενθουσιασμό από την πανεπιστημιακή κοινότητα της Κύπρου και της Ελλάδας με τόσες αξιόλογες συμμετοχές;
Πότε προηγούμενα έγινε κάτι ανάλογο χωρίς το κόστος για το δημόσιο να είναι δυσανάλογα μεγάλο;
Δεν αναμένω απαντήσεις στα πιο πάνω διότι όσοι πραγματικά ενδιαφέρονται για την δημόσια παιδεία και τους ενδιαφέρει να προχωρήσει απρόσκοπτα η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επειδή αυτή αφορά το μέλλον των παιδιών και το μέλλον του τόπου μας, είναι σε θέση να γνωρίζουν τις απαντήσεις διότι τις βιώνουν καθημερινά είτε στο σχολείο είτε στο σπίτι.

Γιώργος Ζήσιμος