το μόνο θέμα που τους ενδιέφερε ...

2006 Οι εκπαιδευτικοί της Β΄βάθμιας εκπαίδευσης της Κύπρου στις 2 Φεβρουαρίου του 2006 αποφάσισαν μετά από καθολική ψηφοφορία να απορρίψουν με μεγάλη πλειοψηφία (60%) την πρόταση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου για επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης στο 63ο .
2007 Οι ηγεσίες των κινήσεων ΑΛΛΑΓΗ-(ΔΗΣΥ), ΔΗΚΙ-(ΔΗΚΟ), ΝΕΑ ΚΙΝΗΣΗ-(ΕΔΕΚ) που υποστηρίζουν την επέκταση του ορίου αφυπηρέτησης επανέφεραν το θέμα σε ΠΣΓΑ(18-10-2007). Τότε Προοδευτική και Συνεργασία αντέδρασαν και απείχαν από την ψηφοφορία.
2009 18 Ιουλίου επαναλήψη ίδιου σκηνικού.
Άλλαξαν οι πρωταγωνιστές Στην αρχή των εργασιών της Συνδιάσκεψης κατατέθηκε πρόταση από τον Ταλιαδ. Πρόεδρο της ΑΛΛΑΓΗΣ να συζητηθεί κατά προτεραιότητα και το θέμα της επέκτασης του ορίου αφυπηρέτησης των εκπαιδευτικών.Η πρόταση τέθηκε σε ψηφοφορία και από τους παρόντες Γεν.Αντιπροσώπους(142)(από το σύνολο των 180 εκλεγμένων) ψήφισαν 87 υπέρ, 45 κατά και 1 αποχή.
Υπέρ ψήφισαν οι κινήσεις ΑΛΛΑΓΗ, ΔΗΚΙ, Νέα Κίνηση.
Κατά ψήφισαν οι κινήσεις Προοδευτική και Συνεργασία Καθηγητών οι οποίες απεχώρησαν διαμαρτυρόμενες για τις μεθοδεύσεις και διαφωνώντας με την καταστρατήγηση της απόφασης του δημοψηφίσματος των εκπαιδευτικών της Μέσης:
"Η Συνεργασία Καθηγητών αρνήθηκε να συμπράξει στη διαδικασία παραχάραξης της βούλησης της βάσης των καθηγητών. Προειδοποίησε ότι αν οι τρεις κινήσεις επέμεναν στη πρόταση, χωρίς να ερωτηθεί ο κλάδος, θα αρνηθεί ακόμα και να συμμετάσχει στη σχετική ψηφοφορία. Γι’ αυτό και αποχώρησε από την αίθουσα την ώρα της ψηφοφορίας."

Οι εναπομείναντες στην αίθουσα 74 Γενικοί Αντιπρόσωποι ( των κινήσεων ΑΛΛΑΓΗ – ΔΗΚΙ – ΝΕΑ ΚΙΝΗΣΗ – ΝΕΑ ΠΝΟΗ ) με ψήφους 70 υπέρ, 2 κατά και 2 αποχές αποφάσισαν την ανατροπή της απόφασης της μεγάλης πλειοψηφίας των 6000 καθηγητών!

Πέρα από το διαδικαστικό (αλλά και ηθικό) θέμα, η Συνεργασία Καθηγητών θεωρεί ότι οι λόγοι για τους οποίους η ίδια και ο κλάδος είχαν ταχθεί κατά της επέκτασης του ορίου αφυπηρέτησης, εξακολουθούν να ισχύουν.
Για τους πιο πάνω λόγους η Συνεργασία Καθηγητών καταγγέλλει τις μεθοδεύσεις των τριών κινήσεων ως αντιδεοντολογικές και έξω από κάθε έννοια συνδικαλιστικής πρακτικής και ηθικής.
Ένδειξη της παρακμιακής πολιτικής στην οποία οι κάποιες κινήσεις οδηγούν την ΟΕΛΜΕΚ, είναι το γεγονός ότι, αμέσως μετά την ψηφοφορία, ενώ επέστρεφαν στην αίθουσα οι Γ.Α. της Συνεργασία Καθηγητών και της Προοδευτικής για συζήτηση των θεμάτων της καθαυτό ημερήσιας διάταξης, οι περισσότεροι Γ.Α. των κινήσεων ΑΛΛΑΓΗ – ΔΗΚΙ – ΝΕΑ ΚΙΝΗΣΗ ΕΓΚΑΤΈΛΕΙΠΑΝ τη Συνδιάσκεψη, αφήνοντας τους υπόλοιπους Γ.Α. να αποφασίσουν για τα σοβαρά εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά προβλήματα του κλάδου. Το λιγότερο που μπορούμε να τους καταλογίσουμε είναι ασέβεια προς τον κλάδο και προς αυτούς που τους εξέλεξαν.-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ
ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ: "...Η πιο πάνω πράξη της περιστασιακής πλειοψηφίας αποτελεί πρωτοφανές φαινόμενο, όχι μόνο για τα κυπριακά συνδικαλιστικά δρώμενα, αλλά συνάμα και ασέβεια προς τις χιλιάδες εκπαιδευτικούς που έχουν διαφορετική άποψη και αποφάνθηκαν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Η ηγεσία της ΟΕΛΜΕΚ καθίσταται ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη έναντι του κλάδου, το οποίο αγνόησε για άλλη μια φορά. Θα μπορούσαν, έστω, ν’ αποταθούν εκ νέου στον κλάδο, αφού επιθυμούν ν’ αλλάξουν την απόφαση του.
Τι φοβούνται αλήθεια;
Ενδεικτικό των προθέσεων όσων πήραν την απόφαση στην Παγκύπρια Συνδιάσκεψη, είναι το γεγονός ότι, μόλις πάρθηκε η απόφαση για επέκταση στο 63ο και ενώ ακολουθούσαν σοβαρά ζητήματα (αναλυτικά προγράμματα, αξιολόγηση, ενιαίο λύκειο) που αφορούσαν την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, οι γενικοί αντιπρόσωποι της Αλλαγής έφυγαν (αφού εκπλήρωσαν το «καθήκον» τους) ΚΡΙΜΑ! Πραγματικά διερωτούμαστε, το ενδιαφέρον τους για το δημόσιο σχολείο εξαντλείται στα όρια της παράτασης του ορίου αφυπηρέτησης; Δυστυχώς η ΑΛΛΑΓΗ δεν κατάθεσε προτάσεις για τα καίρια εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά ζητήματα, τα οποία είναι ήδη ανοικτά μπροστά μας, συζητούνται στα συμβούλια παιδείας και στο δημόσιο διάλογο, αλλά αρκέστηκε σ’ ένα χυδαίο υβρεολόγιο απέναντι στα στελέχη της ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ.

Mια σκέψη Το σχολείο διδάσκει τον ηρωισμό σαν αρετή, αντί να ερμηνεύει την Ιστορία

Με αφορμή έναν φόνο


Κάτοχοι της πολιτικής «αλήθειας»
Γράφει η Άννα Φραγκουδάκη


# Φόνος αστυνομικού, σαν κινηματογραφικό έργο με τη μαφία. Επικίνδυνα φαινόμενα παρακμής των ιδεών για έναν καλύτερο κόσμο, αποσύνθεσης των ιδεολογιών, σύγχυσης ανάμεσα στην αριστερά και στην πιο απεχθή εκδοχή της ακροδεξιάς. Αδιέξοδο.

Συγκλίνει ανατριχιαστικά η άκρα δεξιά με το ομόλογό της δήθεν αριστερό, που βασικό χαρακτηριστικό έχουν την απόλυτη βεβαιότητα τι είναι πολιτικά «σωστό». Στην εποχή της κρίσης των ιδεολογιών, κάποιοι νομίζουν ότι κατέχουν την πολιτική «αλήθεια» και ξέρουν τόσο καλά τι είναι πολιτικά «σωστό», που αυτή η βεβαιότητα τους επιτρέπει όχι μόνο να σπάνε τα κεφάλια όσων ηλιθίων έχουν λάθος πολιτική θέση, αλλά να τους σκοτώνουν κιόλας όταν βολεύει, όπως «επαναστατικά» εγκαινίασε η 17 Νοέμβρη.

# Θα πρέπει να αναρωτηθούμε από πού αντλούν διάφορες ομάδες, όχι την απόλυτη βεβαιότητα ότι ξέρουν την «αλήθεια» και το «σωστό», αυτή δυστυχώς είναι πλατιά διαδεδομένη, αλλά από πού αντλούν το δικαίωμα να αποδίδουν στον εαυτό τους τον ρόλο του «θεού» τιμωρού, επειδή αυτοί ξέρουν τι είναι «σωστό». Θα διαπιστώσουμε ένα μεγάλο κενό.

# Το σχολείο διδάσκει τον ηρωισμό σαν αρετή, αντί να ερμηνεύει την Ιστορία, και προβάλλει τις αξίες του 19ου αιώνα σαν υπερχρονικές, αντί να καλλιεργεί τις ιδέες που έχει μεγάλη ανάγκη το παρόν, όπου μέγιστη προτεραιότητα έχουν οι συμμαχίες, η διαπραγμάτευση και η ειρήνη με κάθε θυσία.

# Απέναντι στον κατεστημένο πολιτικό λόγο, αντί για κριτικό αντίλογο, ολόκληρη η λεγόμενη αριστερά, εγκλωβισμένη στην ιδεολογία της «δίκαιης» βίας, αποσιωπά ότι η βία για «καλούς» σκοπούς όχι μόνο δεν οδηγεί στο μέλλον αλλά μεταμορφώνει σαν από μόνη της τους καλούς σκοπούς σε μορφώματα τερατικά. Αυτά τα δύο καλλιεργούν νοοτροπίες που μπορεί να συναντήσουν οργισμένους και περιθωριακούς νέους αριστερά και δεξιά, έτοιμους για νταηλίκι έως τον φόνο.

# Κι επειδή με τις ευρωεκλογές απόχτησε απρόσμενη δημοσιότητα η Ρόζα Λούξεμπουργκ, δεν ξέρω αν κανένας θυμήθηκε ότι η διασημότερη φράση της, που ιδίως οι εχθροί της για χρόνια επαναλάμβαναν με σεβασμό, είναι: «Η ελευθερία δεν μπορεί να είναι άλλο παρά ελευθερία εκείνου που σκέφτεται διαφορετικά».

ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2009 ΜΕΡΟΣ Β΄ kai Γ'

ΜΕΡΟΣ Β΄ (45 µονάδες)

Β1. Να γράψετε σύντοµα κατατοπιστικά σηµειώµατα για τα πιο κάτω, µε βάση τα ζητούµενα των παρενθέσεων:

α. «Ιερή Συµµαχία» (χρονικό πλαίσιο, οι δυνάµεις που την συγκροτούσαν,
σκοπός).

β. «Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάννης (1923)» (συµβαλλόµενα µέρη,
περιεχόµενο συνθήκης, συνέπειες για τον ελληνισµό).

γ. «Συγκρούσεις Τηλλυρίας» (χρονικό πλαίσιο, γεγονότα, παρέµβαση του διεθνούς παράγοντα).

(3 x 5 = 15 µονάδες)

Β2. Σε ένα κείµενο 150 – 200 λέξεων να αναφερθείτε στην έκβαση της Ελληνικής Επανάστασης και να εξηγήσετε πώς η περιορισµένη εδαφική επικράτεια του πρώτου ελληνικού κράτους συνέβαλε στην ανάπτυξη της Μεγάλης Ιδέας. Στο κείµενό σας να εντάσσονται λειτουργικά και οι παρακάτω όροι / έννοιες:

Πρωτόκολλο Ανεξαρτησίας, εγγυήτριες δυνάµεις, σύνορα, αλυτρωτισµός.
(15 µονάδες)

2

Β3. Να γράψετε ένα κείµενο 150 – 200 λέξεων, στο οποίο να παρουσιάζετε τους λόγους ίδρυσης του Οργανισµού Ηνωµένων Εθνών (ΟΗΕ). Να αναφέρετε τα βασικά όργανα του ΟΗΕ και να εξηγήσετε πώς η διαδικασία λήψης αποφάσεων στο Συµβούλιο Ασφαλείας επηρεάζει την αποτελεσµατικότητα του Οργανισµού.

(15 µονάδες)



ΜΕΡΟΣ Γ΄ (35 µονάδες)



ΠΡΟΣΟΧΗ: 1. Ορθή είναι κάθε απάντηση που τεκµηριώνεται επαρκώς µε βάση στοιχεία από τις πηγές που παρατίθενται, καθώς και µε άλλα ιστορικά γεγονότα / στοιχεία.

2. Η αντιγραφή αυτούσιων χωρίων από τις πηγές, χωρίς περαιτέρω επεξεργασία τους, αξιολογείται µε µηδέν µονάδες.



Γ1. Ορισµένα από τα αιτήµατα του Στρατιωτικού Συνδέσµου

«Ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος ποθεί όπως η θρησκεία µας υψωθεί στον πρέποντα ιερό προορισµό της, όπως η ∆ιοίκηση της χώρας καταστεί χρηστή και έντιµη, όπως η ∆ικαιοσύνη απονέµεται γρήγορα µε αµεροληψία και ισότητα προς όλους γενικώς τους πολίτες αδιακρίτως τάξης, όπως η Εκπαίδευση του Λαού καταστεί ωφέλιµη προς τον πρακτικό βίο και τις στρατιωτικές ανάγκες της χώρας […] και τέλος όπως ανορθωθεί η οικονοµία […], ώστε από τη µια ο σχεδόν φτωχός ελληνικός λαός ανακουφισθεί από τη βαριά φορολογία, την οποία ήδη καταβάλλει και η οποία ασπλάχνως κατασπαταλείται για τη διατήρηση πολυτελών και περιττών υπηρεσιών και υπαλλήλων, για χάρη της απαίσιας συναλλαγής και από την άλλη να καθοριστούν τα όρια, εντός των οποίων δύνανται να αυξηθούν οι δαπάνες για τη στρατιωτική προετοιµασία της χώρας και τη συντήρηση του στρατού και του στόλου σε ειρηνική περίοδο».

Ν. Ζορµπάς, Αποµνηµονεύµατα, Αθήνα 1925, σελ. 17 (διασκευή).

α. Να αναφέρετε πέντε (5) από τα αιτήµατα του Στρατιωτικού Συνδέσµου,
όπως διατυπώνονται στο πιο πάνω παράθεµα.
(5 µονάδες)

β. Ένα αποτέλεσµα του Κινήµατος στο Γουδή ήταν η πρόσκληση του Ελευθέριου Βενιζέλου στην Αθήνα από την ηγεσία του Στρατιωτικού Συνδέσµου. Με βάση τις ιστορικές σας γνώσεις, να παρουσιάσετε τις συνταγµατικές και διοικητικές µεταρρυθµίσεις τις οποίες προώθησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ως πρωθυπουργός, κατά το 1911-
1912.
(10 µονάδες)

3


Γ2.


Ι. Συµφωνία του Μονάχου

«Η διευθέτηση του προβλήµατος της Τσεχοσλοβακίας, η οποία έχει τώρα
επιτευχθεί, είναι – κατά τη γνώµη µου – µόνο το πρελούδιο (προοίµιο) για
µια µεγαλύτερη διευθέτηση, µε την οποία η Ευρώπη ολόκληρη µπορεί να
βρει την ειρήνη. Αυτό το πρωί είχα άλλη µια συνοµιλία µε το Γερµανό
Καγκελάριο Χερ Χίτλερ και εδώ είναι το έγγραφο το οποίο φέρει το όνοµά
του καθώς και το δικό µου [ο Τσάµπερλαιν, λέγοντας αυτό, ανέµιζε το
έγγραφο στο πλήθος, το οποίο τον επευφηµούσε]…»

∆ήλωση του πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάµπερλαιν κατά την επιστροφή του από
το Μόναχο στο αεροδρόµιο Heston, στο Λονδίνο στις 30 Σεπτεµβρίου 1938.

Πηγή: http://en.wikipedia.org/wiki/Neville_Chamberlain (απόδοση στην

ελληνική).

ΙΙ.
«Ο διαµελισµός της Τσεχοσλοβακίας ισοδυναµεί µε µια ολοκληρωτική
υποταγή των δυτικών δηµοκρατιών µπροστά στην απειλή των Ναζί ότι θα
κηρύξουν πόλεµο. Μια τέτοια παραχώρηση δεν θα φέρει ούτε την ειρήνη
ούτε την ασφάλεια στην Αγγλία και στη Γαλλία. Αντίθετα, τοποθετεί αυτά τα
δύο κράτη σε µια κατάσταση πολύ πιο επικίνδυνη … Το να πιστεύουµε ότι
κερδίσαµε την ασφάλειά µας µε το να παραδίδουµε ένα µικρό κράτος στα
δόντια των λύκων είναι µια θανάσιµη ψευδαίσθηση».

∆ήλωση του Ουίνστον Τσόρτσιλ στον Τύπο µετά την υπογραφή της
Συµφωνίας του Μονάχου (Σεπτέµβριος 1938).

Πηγή: Β. Σκουλάτος, Ν. ∆ηµακόπουλος, Σ. Κόνδης, Ιστορία Νεότερη και
Σύγχρονη, τεύχος Γ΄, Γ΄ Ενιαίου Λυκείου, ΟΕ∆Β, Αθήνα 1999 (έκδοση ΙΑ΄),
σελ. 295.

α.
Να παρουσιάσετε τις διαφορετικές εκτιµήσεις των δύο Βρετανών πολιτικών
σχετικά µε το αποτέλεσµα της Συµφωνίας του Μονάχου που προκύπτουν
από τα πιο πάνω παραθέµατα.
(4 µονάδες)

β.
Ποιος από τους δύο Βρετανούς πολιτικούς δικαιώθηκε από τα γεγονότα
του 1939; Τεκµηριώστε την απάντησή σας.
(6 µονάδες)











4

Γ3. Απόσπασµα από οµιλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ προς το Εθναρχικό
Συµβούλιο στις 17.5.1951.

«Ο αγώνας µας πρέπει να οργανωθεί, να συντονιστεί, να συνεχιστεί αδιάκοπος και αδιάλλακτος. Ούτε για µια στιγµή δεν πρέπει να µας απογοητεύσουν οποιεσδήποτε αντίξοες περιστάσεις. Η ξένη Κυβέρνηση µε πολλούς τρόπους επιδιώκει την απογοήτευση του Κυπριακού λαού… ∆εν παραγνωρίζουµε τις δυσκολίες και τα εµπόδια, τα οποία παρεµβάλλονται στο δρόµο προς την εθνική αποκατάστασή µας. ∆ύσκολος ο αγώνας και απαιτεί οργάνωση, επιµονή, πίστη. Σε κανένα από αυτά δεν θα υστερήσουµε και τίποτα δεν θα παραλείψουµε και θα κάνουµε τα πάντα για την επίτευξη της νίκης».



Άπαντα Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, τόµος Α΄, Λευκωσία 1991, σελ. 75 (διασκευή).


Με βάση το παραπάνω παράθεµα και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις να απαντήσετε στα πιο κάτω ερωτήµατα:

α. Ποιες είναι οι δυσκολίες και τα εµπόδια που υπαινίσσεται ο Αρχιεπίσκοπος
Μακάριος Γ΄ ότι παρεµβάλλει η βρετανική κυβέρνηση στον κυπριακό αγώνα;

(5 µονάδες)

β. Σε ποια διπλωµατική ενέργεια προέβη η κυπριακή πολιτική ηγεσία στο διεθνή χώρο το 1954, προκειµένου να προωθήσει το κυπριακό ζήτηµα;

(5 µονάδες)

– ΤΕΛΟΣ –

Istoria ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2009 - Το δοκίμιο α' μέρος

ΠΑΓΚΥΠΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2009



Μάθηµα: Ιστορία
Ηµεροµηνία και ώρα εξέτασης: Σάββατο, 30 Μαΐου 2009
7:30 – 10:30

1. Το εξεταστικό δοκίµιο αποτελείται από πέντε (5) σελίδες και τρία (3) µέρη.
2. Να απαντηθούν ΟΛΕΣ οι ερωτήσεις και των τριών (3) µερών.


ΜΕΡΟΣ Α΄ (20 µονάδες)

A1. Να προσδιορίσετε αν το περιεχόµενο των ακόλουθων προτάσεων είναι σωστό ή λάθος, γράφοντας στο τετράδιο εξέτασής σας τη λέξη «σωστό» ή «λάθος», δίπλα στο γράµµα που αντιστοιχεί στην κάθε πρόταση:

α. Το 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε επίσηµα βρετανική αποικία.

β. Ο πρόεδρος της Κυπριακής ∆ηµοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄, υπέβαλε τα δεκατρία σηµεία για τροποποίηση του συντάγµατος στον Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο Ραούφ Ντενκτάς.

γ. Η έκθεση Γκάλο Πλάζα έγινε αποδεκτή και από τις δύο πλευρές στην
Κύπρο.

δ. Οι ∆εκεµβριστές ήταν Ρώσοι αξιωµατικοί που εξεγέρθηκαν κατά του τσάρου Νικόλαου Α΄.

ε. Ο Κριµαϊκός Πόλεµος έληξε µε την ήττα και ταπείνωση της Οθωµανικής
Αυτοκρατορίας.

στ. Ο Θεόδωρος ∆ηλιγιάννης εισηγήθηκε «την αρχή της δεδηλωµένης».

ζ. Πρωτεργάτης της γερµανικής ενοποίησης ήταν ο καγκελάριος Βίσµαρκ.

η. Στην πολεµική τεχνολογία του Α΄ Παγκοσµίου Πολέµου χρησιµοποιήθηκαν για πρώτη φορά δηλητηριώδη αέρια και άρµατα µάχης.

θ. Ηγέτης της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία ήταν ο Αλέξανδρος
Κερένσκυ.

ι. Εισηγητής της πολιτικής “New Deal” ήταν ο Χάρυ Τρούµαν.

(10 x 1 = 10 µονάδες)

Α2. Κάθε µια από τις ιδιότητες της στήλης Β΄ αντιστοιχεί µε µια προσωπικότητα της στήλης Α΄. Να γράψετε στο τετράδιο εξέτασής σας τους αριθµούς της στήλης Α΄ και δίπλα από τον καθένα το γράµµα της στήλης Β΄ που αντιστοιχεί στη σωστή απάντηση.

Προσοχή: ∆ύο προσωπικότητες της στήλης Α΄ περισσεύουν.

ΣΤΗΛΗ Α΄ ΣΤΗΛΗ Β΄
1. Μαχάτµα Γκάντι

2. Γουστάβος Στρέζεµαν

3. Σερ Ρόναλντ Στορς

4. Σερ Γκάρνετ Γούλσλεϊ

5. Αθανάσιος Τσακάλωφ



6. Μάο Τσε-Τουνγκ



7. Αριστείδης Μπριάν α. Συνιδρυτής της Φιλικής Εταιρείας

β. Ιδρυτής της Λαϊκής ∆ηµοκρατίας της Κίνας

γ. Κυβερνήτης της Κύπρου κατά την εξέγερση του Οκτωβρίου 1931.



δ. Ηγέτης του ινδικού αγώνα της ανεξαρτησίας και υποστηρικτής της µη βίας.

ε. Γάλλος πολιτικός που συνέδεσε το όνοµά του
µε την ιδέα της ενοποίησης της Ευρώπης.
(5 x 2 = 10 µονάδες)