Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2009
"It's the economy, Stupid" Κι όμως, η κρίση δίνει νέες δουλειές ... στους δικηγόρους
ΤΟ ΚΟΛΠΟ των 50 δισ.δολαρίων το οποίο κατηγορείται ότι έστησε ο 70χρονος χρηματιστής Μπέρναρντ Μέιντοφ θα μας απασχολεί για καιρό ακόμη. Νέα στοιχεία έρχονται στο φως για το βάθος και την έκταση της υπόθεσης,καθώς συνεχίζονται οι έρευνες των... «πεπλανημένων» ρυθμιστικών αρχών στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και εκείνων οι οποίοι βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια μετά την κατάρρευση της «πυραμίδας» τον Δεκέμβριο του 2008. Την εβδομάδα που πέρασεμεγάλη ισπανική νομική εταιρεία υπέβαλε μήνυση στις Ηνωμένες Πολιτείες για λογαριασμό πελατών της οι οποίοι δηλώνουν ότι εξαπατήθηκαν. Ο Χαβιέρ Κρεμάδες,πρόεδρος της Cremades & Calvo-Sotelo,υποστήριξε σε συνέντευξη Τύπου στη Μαδρίτη ότι τα θύματα της απάτης ενδέχεται να φθάσουν ακόμη και στα 3 εκατ.άτομα παγκοσμίως και ότι ο τελικός «λογαριασμός» των απωλειών θα είναι κατά πολύ υψηλότερος από το ποσόν των 50 δισ.δολαρίων που γνωρίζουμε ως σήμερα.«Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας,3 εκατ.άνθρωποιεπλήγησαν άμεσα ή έμμεσα» δήλωσε ο Κρεμάδες.
Πιο απλά,πρόκειται για ιδιώτες επενδυτές,μικρές και μεγάλες τράπεζες,hedge funds,αλλά και συνταξιοδοτικά ταμεία,φιλανθρωπικά ιδρύματα,δήμους και κοινότητες που αναζητούν τα χρήματά τους τους. Ακόμη πιο ανησυχητικός είναι ο ισχυρισμός του ότι το 30% των θυμάτων της απάτης δεν γνωρίζουν ακόμη ότι τα χρήματά τους έκαναν φτερά...
Αν ευσταθούν οι εκτιμήσεις του ισπανού δικηγόρου Χαβιέρ Κρεμάδες, σχεδόν 1 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως «κοιμούνται ήσυχοι», ενώ θα έπρεπε να είχαν ήδη κινηθεί νομικά για να τα διεκδικήσουν τα χρήματά τους που χάθηκαν στην «πυραμίδα». Ο λόγος; Επένδυσαν εμμέσως και χωρίς να το γνωρίζουν στο «αμαρτωλό» fund μέσω του Ταμείου που εμπιστεύτηκαν για τη σύνταξή τους ή μέσω άλλων επενδυτικών σχημάτων, όπως για παράδειγμα τα hedge funds.
Κατά τον Κρεμάδες, στη δικαστική διαμάχη που ξεκινάει από τα θύματα της κομπίνας θα εμπλακούν συνολικά 300 εταιρείες και 45.000 δικηγόροι από όλο τον κόσμο.
Η εκπαίδευση δεν αρχίζει, ούτε τελειώνει με τις εξετάσεις.Ένα σχόλιο που αφορά και εμάς
Ας παρακάμψει ο υπουργός τη γεμάτη φοβίες ΟΛΜΕ και ας επισκεφθεί έναν οποιονδήποτε σύλλογο καθηγητών της επικράτειας για να μάθει από πρώτο χέρι πως τα «πλάνα» και οι «νόρμες» της ύλης σκοτώνουν την εκπαίδευση. Η μάθηση δεν μπορεί να είναι ποσοτική, ή μόνο ποσοτική. Τη λογοτεχνία δεν τη διδασκόμαστε ποσοτικά, ούτε μαθαίνουμε τη γλώσσα με κουτάκια πολλαπλών ερωτήσεων. Η εκπαίδευση δεν αρχίζει, ούτε τελειώνει με τις εξετάσεις. Ολες οι βαθμίδες, όλα τα προγράμματα πρέπει να έχουν συνοχή. Εχουν τα σημερινά;
Τέλος, αυτή η όποια και όποτε έρθει «αποσύνδεση» των δαιμονικών εξετάσεων από το αγαθό σχολείο θα γίνει τζάμπα; Με τις αρχές της γνωστής μας «δωρεάν Παιδείας»;
Ο νέος υπουργός Παιδείας ευαγγελίζεται έναν «ανοιχτό διάλογο» για την Παιδεία από «μηδενική βάση», tabula rasa, όπως είπε. Ομως αυτός ο «αποξεσμένος πίνακας, η άγραφη πλάκα», σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη, δεν σημαίνει «μηδενική βάση»! Δηλώνει «νου θεωρούμενο άγραφο, κενό», χωρίς εντυπώσεις και εμπειρίες. Το παλίμψηστο της Παιδείας μας γράφεται και ξαναγράφεται επί δεκαετίες, αλλά (ιδού το θαύμα) παραμένει κενό, άδειο από νόημα και σκέψη.
Γιώργης Γιατρομανωλάκης
Εμεινε εκεί ελεύθερος πολιορκημένος -εγκλωβισμένος στη γη που γεννήθηκε, λέγοντας σε όποιους τον προέτρεπαν να φύγει πως ...
«τούτη τη γη μας την έδωσαν και θα την παραδώσουμε. Όπως δεν μπορούν να ξεριζώσουν τα δέντρα για να τα πάρουν μαζί τους οι κατακτητές έτσι κανένας δεν μπορεί όσο ισχυρός και να’ είναι να μας ξεριζώσει από τη γη μας».
O αείμνηστος λόγιος δάσκαλος και εκπαιδευτικός Πατάπιος Παταπίου και ένας από τους πρώτους φωτισμένους κομμουνιστές που αφόρισε η Εκκλησία μαζί με τον Τεύκρο Ανθία, έζησε ελεύθερος στο Ριζοκάρπασο και πέθανε εγκλωβισμένος στη γη που γεννήθηκε. Oύτε ο στρατός κατοχής ούτε οι απειλές και εκφοβισμοί των εποίκων, ούτε και οι φωνακλάδες εθνοπατέρες κατόρθωσαν να τον πείσουν να εγκαταλείψει το αγαπημένο του Ριζοκάρπασο. Εμεινε εκεί ελεύθερος πολιορκημένος -εγκλωβισμένος στη γη που γεννήθηκε, λέγοντας σε όποιους τον προέτρεπαν να φύγει πως «τούτη τη γη μας την έδωσαν και θα την παραδώσουμε. Όπως δεν μπορούν να ξεριζώσουν τα δέντρα για να τα πάρουν μαζί τους οι κατακτητές έτσι κανένας δεν μπορεί όσο ισχυρός και να’ είναι να μας ξεριζώσει από τη γη μας». Ο αείμνηστος Πατάπιος εμψύχωνε με δύναμη και κουράγιο τους ηρωικούς εγκλωβισμένους και προσπαθούσε να εμποδίσει την παράδοση άνευ όρων της έστω λίγης γης που πατούσε. Δεν έπαιξε ρόλους πατριωτικούς όσο ζούσε. Ηταν πατριώτης. Οι μεγάλοι δεν χρειάζονται ρόλους ούτε και μανδύες να καλύψουν την ανεπάρκεια και τη θλιβερή ελαφρότητά τους. Δίδαξε χιλιάδες παιδιά και σήμερα αναπαύεται στο αγαπημένο του Ριζοκάρπασο ήσυχος με τη συνείδησή του, τα πιστεύω του πως η Καρπασία δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν και να φύγουν. Σήμερα δεν υπάρχουν πολλοί Πατάπιοι. Υπάρχουν όμως κάποιοι λίγοι φωτισμένοι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται να μεταλαμπαδέψουν φως από τις γνώσεις τους στα λιγοστά παιδιά του Ριζοκαρπάσου. Στα παιδιά που επιμένουν να απλώνουν ρίζες σαν τα περήφανα δέντρα της περιοχής. Σαν τα ταπεινά κυκλάμινα που επιμένουν να βγάζουν παραπούλια και να ξεθωριάζουν με την ομορφιά τους την ασκήμια της κατοχής. Είναι συγκινητική η μάχη που δίνουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί γιατί όσο ακούγονται φωνές παιδιών, όσο υπάρχει αντίσταση με τη μόρφωση μέσα στη φωλιά των κατακτητών υπάρχει και η ελπίδα. Οι φωνακλάδες εθνοπατριώτες, αυτοί που κόπτονται τάχατες για την καθαρότητα της φυλής και του έθνους αντί να παινέψουν το έργο των εκπαιδευτικών άρχισαν εν χορώ μια επίθεση με επιχειρήματα βγαλμένα από μουχλιασμένα χρονοντούλαπα.
Όχι κύριοι. Δεν κινδυνεύουν τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου από το ανέβασμα ενός θεατρικού έργου. Ούτε από ένα λογοτεχνικό έργο, ένα ποίημα που μιλά για αγάπη και ενότητα. Ούτε κινδυνεύει η «καθαρότητά» μας αν δούμε ένα κινηματογραφικό έργο που αναφέρεται σ’ ένα ζευγάρι Τ/κ και Ε/κ που ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε στην Αντρολύκου. Κινδυνεύει από τον επικίνδυνο εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και το μένος των φωνακλάδων εθνοπατέρων. Που δεν πάτησαν να δουν από κοντά πως τα παιδιά και οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας και οι καθηγητές παλεύουν για να μην ξεριζωθεί ούτε ένα δέντρο από την γη του Πατάπιου. Ντροπή σας εθνοκάπηλοι.
O αείμνηστος λόγιος δάσκαλος και εκπαιδευτικός Πατάπιος Παταπίου και ένας από τους πρώτους φωτισμένους κομμουνιστές που αφόρισε η Εκκλησία μαζί με τον Τεύκρο Ανθία, έζησε ελεύθερος στο Ριζοκάρπασο και πέθανε εγκλωβισμένος στη γη που γεννήθηκε. Oύτε ο στρατός κατοχής ούτε οι απειλές και εκφοβισμοί των εποίκων, ούτε και οι φωνακλάδες εθνοπατέρες κατόρθωσαν να τον πείσουν να εγκαταλείψει το αγαπημένο του Ριζοκάρπασο. Εμεινε εκεί ελεύθερος πολιορκημένος -εγκλωβισμένος στη γη που γεννήθηκε, λέγοντας σε όποιους τον προέτρεπαν να φύγει πως «τούτη τη γη μας την έδωσαν και θα την παραδώσουμε. Όπως δεν μπορούν να ξεριζώσουν τα δέντρα για να τα πάρουν μαζί τους οι κατακτητές έτσι κανένας δεν μπορεί όσο ισχυρός και να’ είναι να μας ξεριζώσει από τη γη μας». Ο αείμνηστος Πατάπιος εμψύχωνε με δύναμη και κουράγιο τους ηρωικούς εγκλωβισμένους και προσπαθούσε να εμποδίσει την παράδοση άνευ όρων της έστω λίγης γης που πατούσε. Δεν έπαιξε ρόλους πατριωτικούς όσο ζούσε. Ηταν πατριώτης. Οι μεγάλοι δεν χρειάζονται ρόλους ούτε και μανδύες να καλύψουν την ανεπάρκεια και τη θλιβερή ελαφρότητά τους. Δίδαξε χιλιάδες παιδιά και σήμερα αναπαύεται στο αγαπημένο του Ριζοκάρπασο ήσυχος με τη συνείδησή του, τα πιστεύω του πως η Καρπασία δεν έχει κρικέλια για να την πάρουν και να φύγουν. Σήμερα δεν υπάρχουν πολλοί Πατάπιοι. Υπάρχουν όμως κάποιοι λίγοι φωτισμένοι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται να μεταλαμπαδέψουν φως από τις γνώσεις τους στα λιγοστά παιδιά του Ριζοκαρπάσου. Στα παιδιά που επιμένουν να απλώνουν ρίζες σαν τα περήφανα δέντρα της περιοχής. Σαν τα ταπεινά κυκλάμινα που επιμένουν να βγάζουν παραπούλια και να ξεθωριάζουν με την ομορφιά τους την ασκήμια της κατοχής. Είναι συγκινητική η μάχη που δίνουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί γιατί όσο ακούγονται φωνές παιδιών, όσο υπάρχει αντίσταση με τη μόρφωση μέσα στη φωλιά των κατακτητών υπάρχει και η ελπίδα. Οι φωνακλάδες εθνοπατριώτες, αυτοί που κόπτονται τάχατες για την καθαρότητα της φυλής και του έθνους αντί να παινέψουν το έργο των εκπαιδευτικών άρχισαν εν χορώ μια επίθεση με επιχειρήματα βγαλμένα από μουχλιασμένα χρονοντούλαπα.
Όχι κύριοι. Δεν κινδυνεύουν τα παιδιά του Ριζοκαρπάσου από το ανέβασμα ενός θεατρικού έργου. Ούτε από ένα λογοτεχνικό έργο, ένα ποίημα που μιλά για αγάπη και ενότητα. Ούτε κινδυνεύει η «καθαρότητά» μας αν δούμε ένα κινηματογραφικό έργο που αναφέρεται σ’ ένα ζευγάρι Τ/κ και Ε/κ που ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε στην Αντρολύκου. Κινδυνεύει από τον επικίνδυνο εθνικισμό, τη μισαλλοδοξία και το μένος των φωνακλάδων εθνοπατέρων. Που δεν πάτησαν να δουν από κοντά πως τα παιδιά και οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας και οι καθηγητές παλεύουν για να μην ξεριζωθεί ούτε ένα δέντρο από την γη του Πατάπιου. Ντροπή σας εθνοκάπηλοι.
Ετικέτες
ΑΝΔΡΟΥΛΑ ΓΚΙΟΥΡΩΦ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)