Βιβλίο: ΘΥΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ 1972 –1974 (Μέρος α΄)

(Μέρος α΄)

Από τα ατομικά βιογραφικά στην διερεύνηση ομαδικών περιπετειών.

Κύπρος 1972-1974.

Με αίμα στέριωσε η Δημοκρατία.

Χρύσανθος Χρυσάνθου (επιμέλεια)

Ιστορική ανάλυση, ντοκουμέντα και

μαρτυρίες για την αντίσταση εναντίον της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄

Λευκωσία 2004, σελ. 217.

Συμπληρώθηκαν τριαντατέσσερα να χρόνια από τη διενέργεια του φασιστικού πραξικοπήματος της ελλαδικής χούντας και του κυπριακού παραστρατιωτικού βραχίονά της, της ΕΟΚΑ Β΄ που ίδρυσε ο Γεώργιος Γρίβας, εναντίον του εκλεγμένου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Μακαρίου, όπως και από την επακόλουθη τουρκική στρατιωτική εισβολή.
Ένα βιβλίο, λοιπόν, που αναφέρεται όχι απλώς στα «γεγονότα προ και στη διάρκεια του πραξικοπήματος», αλλά και στους δημοκρατικούς πολίτες που σκοτώθηκαν στις συγκρούσεις, θα ’λεγε κάποιος ότι είναι ευπρόσδεκτο. Σημειώνω, επίσης, ότι είναι το πρώτο έργο – καρπός συλλογικής έρευνας και συλλογής στοιχείων- που γράφεται για τους νεκρούς Ελληνοκύπριους που αντιστάθηκαν στις προσπάθειες των ακραίων εθνικιστικών κύκλων της ΕΟΚΑ Β΄ και της ελλαδικής δικτατορίας για επιβολή των σκοτεινών σχεδίων που εξύφαιναν τα χρόνια εκείνα οι αμερικανο-νατοϊκοί «συμμαχικοί» κύκλοι στα πλαίσια του «ψυχρού πολέμου».
Εκείνοι την ιστορική περίοδο πολλοί ήταν οι αντιστασιακοί πολίτες που, για να προστατεύσουν ανάμεσα στα 1972-1974 την ελευθερία, τα δημοκρατικά ιδανικά και την Κυπριακή Δημοκρατία, εξέθεσαν τον εαυτό τους σε απειλές, προπηλακίσεις, λοιδορίες, κινδύνους, βασανισμούς· κι απ΄ αυτούς μερικές δεκάδες θυσίασαν και τη ζωή τους παραμένοντας στις επάλξεις του αγώνα. Σ’ αυτούς τους αντιστασιακούς αγωνιστές με καθυστέρηση τριών δεκαετιών αποδόθηκαν από την κυπριακή πολιτεία ορισμένες από τις οφειλόμενες τιμές για όσα προσέφεραν, στο επίπεδο της πράξης και του συμβολισμού, προασπίζοντας τη δημοκρατική Κύπρο και το λαό της από συνωμοσίες και επίβουλα σχέδια.
(συνεχίζεται)

Γιώργος Κ. Μύαρης

Κύπρος - Ιστορία - Πραξικόπημα 1974

Η εν ψυχρώ δολοφονία του στρατιώτη Σωτήρη Κωνσταντίνου

Ο Σωτήρης Κωνσταντίνου ήταν –μέχρι πριν ένα χρόνο- ένας από τους 22 Λοκατζήδες που σκοτώθηκαν στο πραξικόπημα, όταν οι καταδρομείς της Εθνικής Φρουράς επιτέθηκαν και κατέλαβαν το προεδρικό μέγαρο το πρωί της 15ης Ιουλίου του 1974.
Η οικογένεια του είχε ήδη από το 1974 πληροφορίες ότι ο Κωνσταντίνου δολοφονήθηκε από Ελλαδίτη χουντικό αξιωματικό της Εθνικής Φρουράς.
Υστερα από επίμονες προσπάθειες της οικογένειας του Σωτήρη ξεκίνησε η διερεύνηση της υπόθεσής του και όταν υπάρχει πολιτική απόφαση, βρίσκονται και τα στοιχεία।Στην προκειμένη περίπτωση, ο υπουργός Άμυνας Χρ. Πασιαρδής, αποφάσισε να διερευνήσει την περίπτωσή του. Η υπόθεση ανατέθηκε στον Ξενοφώντα Καλλή (ο οποίος συντονίζει και το πρόγραμμα εκταφών αγνοουμένων του '74).
Μετά από πολύμηνη έρευνα δημοσιοποιήθηκε πόρισμα του κ. Καλλή σύμφωνα με το οποίο, ο Σωτήρης Κωνσταντίνου δεν έλαβε μέρος σε καμιά από τις επιθέσεις που έγιναν από τους πραξικοπηματίες. Ο θάνατός του προηγήθηκε της εκδήλωσης του πραξικοπήματος, το πρωί της 15ης Ιουλίου. Αρχικά, τραυματίστηκε στην αριστερή πίσω ωμοπλάτη, από ειδικό μαχαίρι ή ξιφολόγχη που χρησιμοποιούσαν τότε ανώτεροι αξιωματικοί των ΛΟΚ και ακολούθως πυροβολήθηκε, σχεδόν εξ επαφής, με περίστροφο.
Η σωρός του μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας πριν από τη μεταφορά των νεκρών που έπεσαν στις μάχες του πραξικοπήματος। Ο αδελφός του Κωνσταντίνου πληροφορήθηκε τυχαία το γεγονός από γνωστό του। Πήγε στο νοσοκομείο, τον αναγνώρισε και είδε την πληγή από τη μαχαιριά στην ωμοπλάτη, ενώ σε μια ετικέτα έγραφε "άγνωστος"। Η σορός δεν παραδόθηκε στους οικείους του και τάφηκε με τους 21 άλλους πεσόντες στις μάχες του πραξικοπήματος. ...

Σημείωμα βασισμένο στο άρθρο του Μακάριου Δρουσιώτη που δημοσιεύθηκε πέρσι στον
Πολίτη στις 23/12/2007 και στο άρθρο "Αθώος ο καταδρομέας - Δικαίωση με 33 χρόνια καθυστέρηση: Δεν έλαβε μέρος στο πραξικόπημα" του ΦΡΙΞΟΥ ΔΑΛΙΤΗ :
http://www.phileleftheros.com/MAIN/showarticle_prt.asp?id=525909