Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008
Ιστορία-Μεταξάς-Ευάνθης 2008
ΕΥΑΝΘΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ στο ΒΗΜΑ Κυρ. 9-11-2008:
(απόσπασμα από το άρθρο Στην καρδιά του πολέμου http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15506&m=S03&aa=1 )
Το ενδιαφέρον άρθρο που παρουσιάζει μια έκδοση του National Geographic αναφέρει και τα εξής:
"Μεταξάς και Παπάγος
Πρώτον, στην επισήμανση ότι η νίκη στην Πίνδο και το αλβανικό έπος υπήρξαν το φυσικό αποτέλεσμα της σωστής προεργασίας και της προετοιμασίας στο στρατιωτικό επίπεδο, με ηγέτες τους δύο ικανότερους στρατιωτικούς της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος (όσο και αν αποδοκιμάζουμε τη δικτατορία του) υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα μυαλά της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης: πιθανότατα, αν είχε ηγηθεί του στρατού μιας Μεγάλης Δύναμης, θα είχε εξασφαλίσει μια θέση στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία.
Και τον Αλέξανδρο Παπάγο, τον πλέον επιτυχημένο στρατιωτικό της σύγχρονης Ελλάδας, τον μόνο που έλαβε τον βαθμό του στρατάρχη. Η νίκη στην Πίνδο, επομένως, δεν υπήρξε μόνο αποτέλεσμα του ενθουσιασμού ή της παλικαριάς (ήταν ασφαλώς και αυτό), αλλά και του σοβαρού σχεδιασμού, της προσεκτικής προετοιμασίας, και της επενέργειας της παράδοσης, του ηθικού και της αίσθησης της τιμής του στρατού και των στελεχών του. Ηταν μια περίπτωση κατά την οποία δούλεψε σωστά το κράτος: για την επιστράτευση, την ομαλή μετακίνηση των μονάδων στο μέτωπο, τον ανεφοδιασμό τους, την ετοιμότητά τους. Οταν όλα αυτά συναντήθηκαν με τη λαϊκή αποφασιστικότητα για αντίσταση παρήγαγαν έναν στρατό που μπορούσε, έστω και με μέσα πενιχρά, έστω και σε ένα δύσκολο πεδίο, έστω και σε μια δύσκολη εποχή, να κατορθώσει αυτό που λογικά φαινόταν αδύνατον. "
Λίγα σύντομα σχόλια, ο Μεταξάς έγινε γνωστός ως φιλοβασιλικός πολιτικός και δικτάτορας
Καμιά μεγάλη μάχη και νίκη του ελληνικού στρατού δεν έχει τη αποκλειστική σφραγίδα του ως "ένα από τα σημαντικότερα μυαλά της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης". Υπηρέτησε στο γενικό επιτελείο κατά τους Βαλκανικούς και είχε έγκαιρα προειδοποιήσει για τις δυσχέρειες και τους κινδύνους της Μικρασιατικής εκστρατείας.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως στρατιωτικός ειδήμων και αναλυτής - αν βέβαια είχε αφήσει σπουδαίο θεωρητικό-συγγραφικό έργο όπως ο Liddell Hart , αλλά όχι και να δημιουργούνται τέτοιες λανθασμένες εντυπώσεις ώστε να αναγορεύεται ισάξιος του Ζούκοφ του Μακ Άρθρουρ και του Ρόμμελ.
Ως πολιτικός που γνώριζε τόσο καλά τα στρατιωτικά θέματα δεν δίστασε να επιβραβεύσει την αποπομπή - μετά το βενιζελικό κίνημα του 1935- από τον ελλ. στρατό 1500 δημοκρατικών στελεχών δηλ. των περισσοτέρων ικανων και μπαρουτοκαπνισμένων αξιωματικών, που οδήγησε πέρα από κάθε αμφισβήτηση στην αποδυνάμωση των ενόπλων δυνάμεων. Πολλοί από τους αξιωματικούς που τοποθέτησε αυτός και το παλάτι θαύμαζαν τους Ναζί και τους φασίστες και αργότερα συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις.
Φυσικά και υπήρχαν στην Ελλάδα εμπνευσμένα μυαλά και ψυχές που από το τίποτα έφτιαξαν στρατό ο λοχίας Άρης, ο απότακτος Σαράφης, οι βετεράνοι του ΄22 και του '40, οι φυλακισμένοι αριστεροί κ.α.
Δυστυχώς ο κρατικός μηχανισμός, που άφησε η δικτατορία μαζί με την αρπακτικότητα των κατακτητών, επέφερε στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες επισιτιστικές κρίσεις που γνώρισαν οι κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ που αφάνισε πολύ περισσότερους έλληνες από ότι οι ένοπλες συγκρούσεις.
Όσο για τον Παπάγο δεν αμφισβητούνται οι στρατιωτικές διοικητικές ικανότητές του, αλλά ας αναφέρει ο αρθρογράφος τις τολμηρές επιχειρήσεις που διεύθυνε, από ποια απόσταση τις παρακολουθούσε και πόση υλική και αριθμητική υπεροχή διέθετε στην τελευταία πολεμική επιχείρηση που ήταν επικεφαλής.
Υ.Γ Κύριοι προφεσόρες του ιδρύματος Κων. Καρ. ελλοχεύει ο κίνδυνος η αγωνιώδης προσπάθειά σας αναθεώρησης της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας να σας υποσκάψει επιστημονικά τόσο, ώστε να γίνετε παράδοξο σημείο αναφοράς των μελλοντικών ιστορικών και ιστοριογράφων.
Ευάνθης Χατζηβασιλείου είναι επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών...Υπήρξε επίσης, ο συντονιστής των τυπογραφικών εργασιών της έκδοσης "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, γεγονότα και κείμενα" (Αθήνα, 1992-1997) και συντάκτης τριών τόμων της...και ένας εκ των συγγραφέων του εγχειριδίου Ιστορίας της Γ' Λυκείου ΟΕΔΒ 2008
(απόσπασμα από το άρθρο Στην καρδιά του πολέμου http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15506&m=S03&aa=1 )
Το ενδιαφέρον άρθρο που παρουσιάζει μια έκδοση του National Geographic αναφέρει και τα εξής:
"Μεταξάς και Παπάγος
Πρώτον, στην επισήμανση ότι η νίκη στην Πίνδο και το αλβανικό έπος υπήρξαν το φυσικό αποτέλεσμα της σωστής προεργασίας και της προετοιμασίας στο στρατιωτικό επίπεδο, με ηγέτες τους δύο ικανότερους στρατιωτικούς της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας: τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος (όσο και αν αποδοκιμάζουμε τη δικτατορία του) υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα μυαλά της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης: πιθανότατα, αν είχε ηγηθεί του στρατού μιας Μεγάλης Δύναμης, θα είχε εξασφαλίσει μια θέση στην παγκόσμια στρατιωτική ιστορία.
Και τον Αλέξανδρο Παπάγο, τον πλέον επιτυχημένο στρατιωτικό της σύγχρονης Ελλάδας, τον μόνο που έλαβε τον βαθμό του στρατάρχη. Η νίκη στην Πίνδο, επομένως, δεν υπήρξε μόνο αποτέλεσμα του ενθουσιασμού ή της παλικαριάς (ήταν ασφαλώς και αυτό), αλλά και του σοβαρού σχεδιασμού, της προσεκτικής προετοιμασίας, και της επενέργειας της παράδοσης, του ηθικού και της αίσθησης της τιμής του στρατού και των στελεχών του. Ηταν μια περίπτωση κατά την οποία δούλεψε σωστά το κράτος: για την επιστράτευση, την ομαλή μετακίνηση των μονάδων στο μέτωπο, τον ανεφοδιασμό τους, την ετοιμότητά τους. Οταν όλα αυτά συναντήθηκαν με τη λαϊκή αποφασιστικότητα για αντίσταση παρήγαγαν έναν στρατό που μπορούσε, έστω και με μέσα πενιχρά, έστω και σε ένα δύσκολο πεδίο, έστω και σε μια δύσκολη εποχή, να κατορθώσει αυτό που λογικά φαινόταν αδύνατον. "
Λίγα σύντομα σχόλια, ο Μεταξάς έγινε γνωστός ως φιλοβασιλικός πολιτικός και δικτάτορας
Καμιά μεγάλη μάχη και νίκη του ελληνικού στρατού δεν έχει τη αποκλειστική σφραγίδα του ως "ένα από τα σημαντικότερα μυαλά της σύγχρονης στρατιωτικής τέχνης". Υπηρέτησε στο γενικό επιτελείο κατά τους Βαλκανικούς και είχε έγκαιρα προειδοποιήσει για τις δυσχέρειες και τους κινδύνους της Μικρασιατικής εκστρατείας.
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως στρατιωτικός ειδήμων και αναλυτής - αν βέβαια είχε αφήσει σπουδαίο θεωρητικό-συγγραφικό έργο όπως ο Liddell Hart , αλλά όχι και να δημιουργούνται τέτοιες λανθασμένες εντυπώσεις ώστε να αναγορεύεται ισάξιος του Ζούκοφ του Μακ Άρθρουρ και του Ρόμμελ.
Ως πολιτικός που γνώριζε τόσο καλά τα στρατιωτικά θέματα δεν δίστασε να επιβραβεύσει την αποπομπή - μετά το βενιζελικό κίνημα του 1935- από τον ελλ. στρατό 1500 δημοκρατικών στελεχών δηλ. των περισσοτέρων ικανων και μπαρουτοκαπνισμένων αξιωματικών, που οδήγησε πέρα από κάθε αμφισβήτηση στην αποδυνάμωση των ενόπλων δυνάμεων. Πολλοί από τους αξιωματικούς που τοποθέτησε αυτός και το παλάτι θαύμαζαν τους Ναζί και τους φασίστες και αργότερα συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις.
Φυσικά και υπήρχαν στην Ελλάδα εμπνευσμένα μυαλά και ψυχές που από το τίποτα έφτιαξαν στρατό ο λοχίας Άρης, ο απότακτος Σαράφης, οι βετεράνοι του ΄22 και του '40, οι φυλακισμένοι αριστεροί κ.α.
Δυστυχώς ο κρατικός μηχανισμός, που άφησε η δικτατορία μαζί με την αρπακτικότητα των κατακτητών, επέφερε στην Ελλάδα μια από τις μεγαλύτερες επισιτιστικές κρίσεις που γνώρισαν οι κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ που αφάνισε πολύ περισσότερους έλληνες από ότι οι ένοπλες συγκρούσεις.
Όσο για τον Παπάγο δεν αμφισβητούνται οι στρατιωτικές διοικητικές ικανότητές του, αλλά ας αναφέρει ο αρθρογράφος τις τολμηρές επιχειρήσεις που διεύθυνε, από ποια απόσταση τις παρακολουθούσε και πόση υλική και αριθμητική υπεροχή διέθετε στην τελευταία πολεμική επιχείρηση που ήταν επικεφαλής.
Υ.Γ Κύριοι προφεσόρες του ιδρύματος Κων. Καρ. ελλοχεύει ο κίνδυνος η αγωνιώδης προσπάθειά σας αναθεώρησης της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας να σας υποσκάψει επιστημονικά τόσο, ώστε να γίνετε παράδοξο σημείο αναφοράς των μελλοντικών ιστορικών και ιστοριογράφων.
Ευάνθης Χατζηβασιλείου είναι επίκουρος καθηγητής της Ιστορίας του Μεταπολεμικού Κόσμου στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών...Υπήρξε επίσης, ο συντονιστής των τυπογραφικών εργασιών της έκδοσης "Κωνσταντίνος Καραμανλής: Αρχείο, γεγονότα και κείμενα" (Αθήνα, 1992-1997) και συντάκτης τριών τόμων της...και ένας εκ των συγγραφέων του εγχειριδίου Ιστορίας της Γ' Λυκείου ΟΕΔΒ 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
