ΒΗΜΑ: Ξαναγράφουν την Ιστορία επί το εθνικότερον

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=15373&m=A46&aa=2

* Ο καθηγητής κ. Ι. Κολιόπουλος ανέλαβε με ανάθεση από το υπουργείο Παιδείας και όχι με διαγωνισμό να γράψει ξανά το σχολικό εγχειρίδιο της Στ' Δημοτικού

ΜΑΡΝΥ ΠΑΠΑΜΑΤΘΑΙΟΥ
Το σίγουρο είναι ότι οι μικροί μαθητές του δημοτικού «θα συνειδητοποιήσουν γιατί είναι Ελληνες». Τη φράση αυτή αποδίδουν εκπαιδευτικοί στον καθηγητή της Νεότερης Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) κ. Ι. Κολιόπουλο, ο οποίος ανέλαβε να λύσει το «πρόβλημα» που δημιουργήθηκε με το - πρόσφατα αποσυρθέν από τα σχολεία - βιβλίο της Ιστορίας της κυρίας Μαρίας Ρεπούση. Ο κ. Κολιόπουλος είναι ο καθηγητής που θα είναι επικεφαλής συγγραφικής ομάδας (των κκ. Ιάκωβου Μιχαηλίδη, διδάσκοντος επίσης στο ΑΠΘ, Χαράλαμπου Μηνάογλου, φιλολόγου, και Αθανάσιου Καλλιανιώτη, σχολικού συμβούλου), η οποία και ανέλαβε με ανάθεση από το υπουργείο Παιδείας και όχι με διαγωνισμό να γράψει ξανά το σχολικό εγχειρίδιο. Στη συγγραφική ομάδα του κ. Κολιόπουλου δεν υπάρχει κανένας εκπαιδευτικός της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, παρ' ότι το βιβλίο θα απευθύνεται σε μαθητές της Στ' Δημοτικού. Θα καλύπτει την Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία των Νεότερων Χρόνων και θα μπει στις σχολικές αίθουσες το 2009.
Ο Γ. Κολιόπουλος συνδέεται με το Ινστιτούτο Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής», είναι μέλος της διοίκησης της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, αντιπρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (το οποίο είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου υπό την εποπτεία του υπουργείου Πολιτισμού, με ιδιαίτερη εξειδίκευση στα θέματα των Βαλκανίων) και αντιπρόεδρος του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών ήταν μάλιστα από τα πρώτα σωματεία που είχαν καταγγείλει το βιβλίο της κυρίας Ρεπούση για «επιχείρηση αποδόμησης του έθνους, του εθνικού κράτους και της εθνικής ταυτότητας».
* Αρνητικές κριτικές
Ο εκλεκτός του υπουργείου Παιδείας για τη συγγραφή του νέου βιβλίου, έχει γράψει - μαζί με άλλους ιστορικούς - και το βιβλίο Ιστορίας της Γ' Λυκείου «Ιστορία του νεότερου και σύγχρονου κόσμου», το οποίο έχει δεχθεί πολλές αρνητικές κριτικές για το περιεχόμενό του, αλλά και για τη μεθοδολογία του. Το βιβλίο αυτό γράφτηκε επίσης με τη διαδικασία της ανάθεσης επί υπουργίας της κυρίας Γιαννάκου. Δεν είναι τυχαίο ότι το μάθημα της Ιστορίας αποτέλεσε εφέτος το μάθημα επιλογής που πήραν οι λιγότεροι μαθητές από κάθε άλλη χρονιά (το επέλεξαν λιγότεροι από 1.500 μαθητές, όταν μαθήματα όπως η Βιολογία ή τα Μαθηματικά συγκέντρωσαν περίπου 35.000 επιλογές).
Το ίδιο βιβλίο έχει προκαλέσει αναστάτωση στα σχολεία αλλά και στο Κοινοβούλιο, όπου έγιναν οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις και οι συγγραφείς του κατηγορήθηκαν από συναδέλφους τους ιστορικούς για «καλλωπισμό» της αποικιοκρατίας ως «δυναμικής εξόδου των προηγμένων χωρών της Ευρώπης».
Παράλληλα καθηγητές γυμνασίων και λυκείων βαθμολόγησαν το ίδιο βιβλίο («Ιστορία του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου» της Γ' Λυκείου) ως το χειρότερο εγχειρίδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε μελέτη που πραγματοποίησε το Κέντρο Μελετών και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της ΟΛΜΕ που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του 8ου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου της Ομοσπονδίας. Στην έρευνα συμμετείχαν 1.475 εκπαιδευτικοί που βαθμολόγησαν το συγκεκριμένο βιβλίο μόλις με έξι μονάδες με άριστα το 20. Οι εκπαιδευτικοί είχαν ζητήσει πρόσφατα περικοπή της εξεταστέας ύλης στο συγκεκριμένο μάθημα, τονίζοντας ότι δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την παράδοσή της στα χρονικά διδακτικά πλαίσια που έχουν στη διάθεσή τους, καθώς το περιεχόμενο του βιβλίου «είναι δυσνόητο και αποσπασματικό».
* «Απαράδεκτα πράγματα»
Για το βιβλίο της Ιστορίας του δημοτικού που θα συγγραφεί κατ' ανάθεση υποβλήθηκαν 25 προτάσεις, ανάμεσα στις οποίες επελέγη εκείνη του κ. Κολιόπουλου. Πώς σχολιάζουν το θέμα ιστορικοί; «Πρόκειται για απαράδεκτα πράγματα» λέει ο κ. Αντώνης Λιάκος, καθηγητής της Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Επιστρέφουμε στην τακτική των αναθέσεων βιβλίων και καταργούμε όλα τα ευρωπαϊκά κεκτημένα των τελευταίων ετών». «Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κομματική παρέμβαση στα σχολεία μετά τη μεταπολίτευση» καταλήγει ο κ. Λιάκος.
Πρόσωπα που γνωρίζουν τον κ. Κολιόπουλο τον περιγράφουν «ιστορικό της Δεξιάς» και άνθρωπο - αλλά και επιστήμονα - ακραίων συντηρητικών πεποιθήσεων. Το πρώτο βιβλίο του αναφερόταν στις αγγλοελληνικές σχέσεις την εποχή του δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά (Greece and the British Connection, 1935-1941, Η Δικτατορία του Μεταξά και ο Πόλεμος του '40), ενώ έχει εκδώσει και μια επιστημονική ανάλυση της ληστείας τον 19ο αιώνα (Ληστές της Κεντρικής Ελλάδας στα μέσα του 19ου αιώνα). Εχει γράψει ακόμη επιστημονικά έργα για το μακεδονικό ζήτημα.
Ο ίδιος αρνήθηκε να σχολιάσει το θέμα της συγγραφής του νέου βιβλίου όταν ρωτήθηκε από «Το Βήμα της Κυριακής». Η πρώτη συνάντηση της συγγραφικής ομάδας, μέλη της οποίας έχουν επίσης σχέση με το Ινστιτούτο Καραμανλή, έγινε τις προηγούμενες ημέρες για να συζητήσουν την πρακτική την οποία θα ακολουθήσουν, ενώ θα υπάρξουν και άλλες συναντήσεις τους.
Ηδη όμως αποφασίστηκε να εμπλουτιστεί το βιβλίο με θέματα που παρελείφθησαν από το προηγούμενο εγχειρίδιο (γενοκτονίες του αρμενικού λαού και του ποντιακού Ελληνισμού, Μακεδονικό κ.ά.).
Ο συγγραφέας και οι «αποδομητές του εθνικού κράτους»
«Οπως είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με την Ιστορία και τις χρήσεις της, αρχίζει να διαμορφώνεται και στην Ελλάδα μια νέα σχολή κοινωνικών επιστημόνων, αυτή των λεγόμενων αποδομητών του εθνικού κράτους, το οποίο θεωρούν οι εν λόγω επιστήμονες πρόξενο πολέμων και άλλων δεινών» δήλωνε πέρυσι τον Σεπτέμβριο ο κ. Κολιόπουλος σε εκδήλωση της κυβερνητικής ΔΑΠ στο πανεπιστήμιό του. «Αντί λοιπόν του εθνικού κράτους και της ομοιογενούς πολιτιστικής κοινωνίας στην οποία στηρίζεται και την οποία προάγει, οι "αποδομητές" επιστήμονες προβάλλουν τη διαμόρφωση μιας "πολυπολιτισμικής" κοινωνίας, η οποία δεν θα προάγει τους στόχους και τις αξίες του εθνικού κράτους, αλλά άλλων πολιτικών μορφωμάτων πολυπολιτισμικού χαρακτήρος» ανέφερε ο κ. Κολιόπουλος παρουσιάζοντας την άποψή του για το θέμα. «Οι θιασώτες της λεγόμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας, με την επίκληση ορισμένων χαρακτηριστικών του κράτους δικαίου, όπως ο σεβασμός και η προστασία της διαφορετικότητας και των μειονοτήτων, έχουν επιβάλει ένα είδος ιδεολογικής τρομοκρατίας και ορισμένες πολιτικές ορθότητες, στις οποίες φαίνεται να υποτάσσονται κατά τρόπο μάλλον αγελαίο και οι λειτουργοί της πολιτικής ζωής της χώρας. Βάλλεται λοιπόν η εθνική ιδίως ιστορία των χωρών ως πρόξενος μισαλλοδοξίας και ρατσισμού, αντί δε της εθνικής ιστορίας προβάλλονται διάφορες "εναλλακτικές" ιστορίες, απαλλαγμένες υποτίθεται από τα στοιχεία εκείνα που θεωρούνται "ανεπιθύμητα"».
«Η υπονόμευση και η αποδυνάμωση της εθνικής ιστορίας ωστόσο θα είχαν συνέπεια την υπονόμευση της εθνικής αυτογνωσίας και της εθνικής ταυτότητας εν τέλει. Αν κρίνεται σκόπιμη η υπονόμευση της εθνικής ταυτότητας, είναι ανάγκη να δηλωθεί, πειστικά και με στοιχεία από την παγκόσμια πραγματικότητα, τι είδους ταυτότητα θα αντικαταστήσει την εθνική ταυτότητα των διαφόρων λαών. Είναι απαραίτητο, εν προκειμένω, να γνωρίζουν οι Ελληνες ποια ταυτότητα θα αποκτήσουν οι επερχόμενες γενιές τους, αν εγκαταλειφθεί η τωρινή τους ταυτότητα» κατέληγε ο ιστορικός του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το ΒΗΜΑ, 01/06/2008