Ο Αλέξανδρος Αργυρίου πέθανε στην Αθήνα την Παρασκευή, 22/5/09, το βράδυ και κηδεύεται δημοσία δαπάνη την Τρίτη, 26/5/09, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Αλέξανδρος Αργυρίου (ψευδώνυμο του Αλέξανδρου Κουμπή) υπήρξε συστηματικός ερευνητής της νεοελληνικής λογοτεχνίας, διανούμενος με συνεχή παρουσία. Γεννήθηκε το 1921 στην Αλεξάνδρεια και εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Ελλάδα το 1927. Στην Αθήνα μετείχε στην Εθνική Αντίσταση, αποφοίτησε από τη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, εργάστηκε εκπονώντας μελέτες για το οπλισμένο και προεντεταμένο σκυρόδεμα (1947-1948 και 1950-1992), παράλληλα με τις ενασχολήσεις γύρω από τη λογοτεχνία. Πρωτοδημοσίευσε κριτικές του στο αριστερό περιοδικό Eλεύθερα Γράμματα το 1947. Συνεργάστηκε ακόμη με τα περιοδικά: Ποιητική Τέχνη. Αγγλοελληνική Επιθεώρηση, Καινούρια Εποχή, Επιθεώρηση Τέχνης, Εποχές, Η λέξη. Το Δέντρο. Γράμματα και Τέχνες, Νέα Εστία, Εντευκτήριο, Πορφύρας, Αντί και με τις εφημερίδες: Δημοκρατικός Τύπος. Δημοκρατική, Η Ημέρα, Μεσημβρινή. Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Η Αυγή. Δημοσίευε τακτικά επιφυλλίδες στην εφημ. Το Βήμα (1971 -1973 και 1979-1985) και κριτική βιβλίου στην εφημ. Τα Νέα (1985).
Στη διάρκεια της Δικτατορίας ’67-74 μετείχε στην αντιστασιακή συντακτική επιτροπή των συμμείκτων τόμων Δεκαοχτώ Κείμενα (1970) και Νέα Κείμενα, 1 και σ’ αυτήν του διωκόμενου περιοδικού Η Συνέχεια (1973).
Η μελέτη Διαδοχικές αναγνώσεις Ελλήνων υπερρεαλιστών βραβεύτηκε το 1984 με Α΄ Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου, ενώ το 1998 βραβεύτηκε συνολικά για το έργο του με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο.
Κορυφαίο έργο του η οκτάτομη Iστορία της ελληνικής λογοτεχνίας και η πρόσληψή της 1918-1974 (2001-2007). Σ’ αυτήν περιέχονται σε σχέση με την Κύπρο και τους δημιουργούς της, εκτός από τις πυκνές αναφορές στα «Κυπριακά Γράμματα», στον Γλαύκο Αλιθέρση, τον Κώστα Μόντη, Λ. Παυλίδη, τ. Ανθία, Θ. Πιερίδη εκτενείς αναφορές και ανθολογήσεις του έργου των Ανδρέα Παστελλά, Ανδρέα Χριστοφίδη, Θεοδόση Νικολάου, Μιχάλη Πασιαρδή, Κυριάκου Χαραλαμπίδη (264-268) και αναφορές σε νεότερους δημιουργούς και μελετητές (Μ. Πιερή, Λ. Ζαφειρίου, Σ. Παύλου, Λ. Παπαλεοντίου κ.ά.).
Πρόσφατη έκδοση: Εκκρεμότητες. Προτάσεις για επισφαλή ζητούμενα (2008).
Στην Κύπρο μετείχε σε εκδηλώσεις του Δήμου Λευκωσίας και το 2004 του Συνδέσμου Φιλολόγων (ΣΕΚΦ-ΟΕΛΜΕΚ).
Γιώργος Κ. Μύαρης
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Μεγάλη η απώλεια για την Ελλάδα και τον κόσμο των Γραμμάτων γενικότερα.
Τουλάχιστον όμως αφήνει πίσω του ένα τεράστιο έργο.
Άνθρωποι-διανοούμενοι που έζησαν μια ζωή μεστή, ουσιαστική, έξω από το γυάλινο κλουβί τους,μέσα στους αγώνες τους πραγματικούς και παράλληλα αγωνιζόμενοι για την αλήθεια, για την ουσία των πραγμάτων. Τέτοιος ήταν ο Αργυρίου, πιστεύω, και τέτοιοι άνθρωποι λιγοστεύουν ολοένα, γιατί τώρα το δέλεαρ της προβολής, των δημοσίων σχέσεων και της προσωπικής ανέλιξης μέσω του συναγελασμού με τις εξουσίες, "καταβροχθίζει" τους ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, σε βάρος βέβαια των γραμμάτων και της τέχνης.
Δημοσίευση σχολίου