Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Requiem Manuel Alegre


Υπάρχουν νεκροί που αργούν να πεθάνουν.
Ανώφελο να τους θάψεις, ξαναγυρίζουν,
Ξεχνιούνται καμιά φορά στη σκιά,
Στο χέρι μιας πολυθρόνας,
ή στη σπασμένη άκρη Ενός φλιτζανιού.
’Η κρύβονται
Στα μικρά κουτιά πάνω στα τραπέζια.
Υπάρχουν αντικείμενα που κατοικούν ακόμη
Και είναι σαν το πρόσωπο, το μεταμορφωμένο από τους απόντες
Τα σημάδια τους στο σπίτι και στο εφήμερο.
Γι ‘αυτό είναι τόσο σκληρό να πάρεις απ’ το τραπέζι
Το πιάτο και τα μαχαιροπήρουνα
Να τακτοποιήσεις τα ρούχα, ν’αλλάξεις
Τα σεντόνια.
Υπάρχουν νεκροί Που δεν φεύγουν ποτέ.
Υπάρχουν νεκροί που δεν σταματούν να κάνουν κακό.


(μετάφραση: Γιάννης Σουλιώτης), (προδημοσίευση)
(από την Ανθολογία Σύγχρονης Πορτογαλικής Ποίησης, που πρόκειται να κυκλοφορήσει αυτόν τον μήνα,από τις Εκδ.ΡΟΕΣ,σε Επιλογή,Παρουσίαση,Μετάφραση Γιάννη Σουλιώτη,Πρόλογο Αnna-Maria Soares,Λέκτωρ Ινστιτούτο Camoes,και Επιμέλεια Παυλίνας Παμπούδη)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΟΦΙΛΩΝ...

για την αναπαυση της ψυχής των δημοκρατικών θεσμών του τόπου μας


καλη συνεχεια, φιλοι και συντροφοι...

vabir